I’ve rummaged around and found Opa Kerlen’s memoirs and scanned in the preface to them. I’ve typed the preface up and run it through Google Translate. The results of which are below.
Addendum: Margurite has kindly translated them for me.
Herinneringen uit myn Leven en Loopbaan
door
Johannes Godfried Kerlen
Inleiding
Een poos voor myn 75sten verjaardag vatten myn kinderen het plan on my een familiecadeau te geven en door een toeval kwan ik er achter, dat zy het idee hadden my een Radio-Installatie te vereeren. Nu heb ik eenigszins een afkeer van het geluid van een grammophoon, en hoe geperfectioneerd de Radio ook zy, toch doet zy my aan her door my verfoeide instrument denken.
Daarby kwam dat ik door myn slechte oogen niet meer lezen of schryfen kon en ik dus wanneer de Radio niet meer zou werken met de handen over elkar zou moeten zitten. Ik bedacht my darom of een schryfmachine niet beter aan het doel zou beantwoorden; ik het vroeger wel nooit getypt doch nu ik de groote letters van het tikbord nog kon onderscheiden, verbeelde ik my dat ik het typen nog voldoende zou kunnen leeren om my s’avonds met myn kinderen in Indie te kunnen bezig houden. Den dag na myn verjaring ben ik dan ook geregeld begonnen een soort dagboek te maken, dat elken Vrydag werd afgesloten en per mail naar Indie werd verzonden. Vier maanden heb ik dit volgehouden, doch op het laatst bevredige dit my niet meer; telkens had ik gebrek aan stof en begon ik dan maar aan het tikken van allerlei kleinigheden en nonsense.
Daarom besloot ik, zonder de correspondentie met Indie geheel te verwaarloozen, de herinneringen van myn leven en loopbaan te boek te stellen, in de hoop dezen arbeid nog gedurende myn leven to een behoorlyk einde te brengen en dat myn nakomelingen later nog eens me genoegen deze memoires zullen opslaan om te zien wat den ouden generaal soo al is wedervaren.
Den lezen Heil!
‘sGravenhage 23 October 1925
De Tikker:
J G Kerlen
Translation:
Memories from my Life and Career
by
Johannes Godfried Kerlen
Preface
Some time before my 75th birthday my children were planning to give me a family present and by chance I discovered, they had the idea to honour me with a radio installation. Since I have rather a dislike of grammophone sound and no matter how perfect the radio may be, it still makes me think of this disliked instrument.
Besides I couldn’t read or write anymore due to my bad eyes and so if the radio wouldn’t work anymore I would sit idle.
That’s why I thought a typewriter would be a better answer for this purpose. I had however never typed before, but since I could still discriminate between the larger letters on the typewriter I imagined I could still learn to type sufficiently so I could keep myself busy at night writing to my children in Indie.
So, the day after my birthday I regularly started on a sort of diary, which I closed off every Friday and was sent by mail to Indie.
I kept this going for 4 months but in the end it didn’t satisfy me any longer; every time I ran out of things to tell and ended up typing all kinds of small talk and nonsense.
Without neglecting the correspondence to Indie altogether I therefore decided to put the memories of my life and carriere in bookform hoping to properly finalise this task during my life so that my descendants later on will look at these memories with pleasure to see what kind of life the old general has had.
Lectori salutum.
’s-Gravenhage 23 October 1925
The typer:
Signed: J.G Kerlen